понеделник, 8 ноември 2010 г.

Пантум

Момиче, имаш шоколадов вкус.
Разтопяваш се пред отворения прозорец.
Лъчите на слънцето се плъзгат по кожата ти
и проникват до сенките на твоите мисли.

Пороят на думите те залива
до тънката бяла шия.
Когато минавам, обръщаш нежно гръб.
Голотата ти плете паяжини,
в които неволно попадам.
Пчелите кацат в косите ти.
По улицата жужат момчета
и търсят кошера на страстта.
Може би така започва играта...

Лъчите на слънцето се плъзгат по кожата ти.
До тънката бяла шия.
В които неволно попадам.
Момиче, имаш шоколадов вкус.

Няма коментари:

Публикуване на коментар